فرزانه قلابی!

فرزانه قلابی عزیز!
اگه تحقیر شدن بابت چیزی که داری ولی تحقیر کننده از داشتن اون چیز خبر نداره حالت و خراب می کنه و از کنترل خارجت می کنه مؤید اینه که حقارتت خیلی عمیق تر از اونی که گمان می کنی!
بیشتر باعث تاسف میشه وقتی تو شعار دادن، داشتن اون چیز یا چیزهای شبیه به اون چیز رو کمال تلقی نمی کنی!!
و جالبتر می شه که همه این ها رو باید در واکنش به کسی که با بد اخلاقی در مرحله اول در ذهن و بعد از اون با کلمات برنده ات تحقیر می کنی متذکر میشی! یعنی همه به اصطلاح دانسته هایی که پزش وا می دهی، کشک! یعنی تو عمل هیچ فرقی با بقیه نداری و از خیلی ها هنوز ناپخته تری!
کاش کمی خویشتن‌داری در عین قدرت را از بابا اموخته بودی، به جای همین اندک چیزی که صبح و شب کله ات را از آن پر کرده بودی و بر طبل توخالی فریاد کردنش می کوبی: که أی أیها الناس من از هیچ کس کمتر نیستم!!
اصالت نیاز به نمایش ندارد!

این هم زخمی که در عین روشنی مدتها به دنبالش می گشتی ولی نمی خواهی ببینیش …