برای دیگران هزینه بتراش، حمایت جلب کن!

به بهانه تصمیمات اشتباه متعدی که دامن همه‌مان را گرفته است!

خانم همسر در سفری به #دنیزلی از #ایرلاین_معراج به دلالت خدمه پرواز کالسکه‌‌ را به داخل هواپیما می‌برد. از آنجا که کالسکه در درون ساک مخصوص بوده خانم خدمه‌ی دیگر به زعم اینکه در درون این ساک چیزهایی مازاد مخفی شده‌است گیر می‌دهد و وقتی به بی‌اساس بودن ادعای خود پی‌می‌برد با طولانی‌کردن کش و قوس و ایجاد تاخیر، مسافران دیگر را که حق و باطل برایشان محلی از اعراب ندارد را بر علیه او می‌شوراند و او را به عذرخواهی وامی‌دارد. اینکه بعد از این پرواز با پیگیریهای او آن خدمه و خلبان پرواز تنبیه شدن یا نه موضوع این یادداشت نیست اما هر وقت یاد تنهایی او در آن وانفسا می‌افتم با همه اعتمادی که به توانایی او در احقاق مطالبه‌اش دارم باز عصبانی می‌شوم! این ویژگی فقط مسافران آن پرواز نیست! این ویژگی ناخودآگاه جمعی ما ایرانیان است که با تهدید منافعمان به هر کاری یا دفاع از هرکسی یا هر رایی فارغ از محتوای آن وادارمان می‌کنند.
اگر تئوری‌ای که در خصوص انگیزه تصمیم‌های عامدانه اشتباه این روزهای دولت #حسن_روحانی که هزینه گزافی برای مردم ایجاد کرده است، صحت داشته باشد هیچ‌وقت اتخاذ‌کنندگان این سیاست را نخواهم بخشید. البته نمی‌دانم که واقعا کدام‌یک بدتر است عامدانه بودن این شرایط یا از کنترل خارج‌شدن اوضاع!

سریال ۱۰۰ قطعا یکی از بهترین و اخلاقی‌ترین سریالهایی است که دیده‌ام. سریالی که اگر وقت داشته‌ باشم مجدد خواهم دید.

(این وضعیت مرا به شدت یاد سریال ۱۰۰ می‌اندازد که وقتی منتقدین رفتار حاکمان جایگزین می‌شوند مانند آنها و بسی بدتر عمل می‌کنند. نمی‌دانم من در جای روحانی چه تصمیمی می‌گرفتم و نمی‌توانم ادعایی داشته باشم.)

پی‌نوشت: هیچگاه محتوای برخی از کامنتهایی که ذیل پست تهدیدآمیز ترامپ خطاب به روحانی گذاشته شده بود را فراموش نمی‌کنم: #ترامپ به ما حمله کن و ما را نجات بده!! گمان نمی‌کنم که گوسفندان هم دچار چنین اشتباهی شوند! البته این حماقت خدا رو شکر در مورد #پهلوی و #مجاهدین تواتر به‌مراتب کمتری دارد!