امید، امید و باز هم امید

#آیین نازنینم!
دیروز رای ما به کرسی نشست!
اگرچه داوری این #انتخابات بعدها توسط شما ساده تر می شود، اما یادت باشد ما با تمام توان تلاش کردیم آنچه به زعم اینجا و اکنونمان بهتر است را رقم بزنیم! فردا اگر خواستی به قضاوت بنشینی باید منصفانه جای امروز ما بنشینی! می دانی؟ بیش از آن که نگران قضاوت فردای تو باشم نگران چیز دیگری هستم! از دست دادن مهمترین سرمایه انسانیمان: #امید! پیشنهاد خیرخواهانه من این است که در هر شرایطی، حتی بدترین آن، امید را از دست نده! بزرگترین سرمایه ما انسانها امید است و بدون آن در هر سیاقی که باشیم، حتی اگر این سیاق بهترین شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی باشد! شرایط نا مطلوب است! اونقدر که من می فهمم در هر شرایطی به جای غر زدن و منفعل بودن بهتر است در حد بضاعت! تلاش کرد! به قول مولوی عزیز: ((کوشش بیهوده، به از خفتگی!)) انفعال هیچ چیز را حل نخواهد کرد!
بابایی! از خاطرت نرود که اگرچه دولتها، پدر و مادرها و بسیاری دیگر از مسئولین و متولیان امر در قبال بسیاری چیزها مسئولند اما مسئول سرنوشت خودت، فقط و فقط خودت هستی! اینکه منتظر باشی تا کسی از بیرون برای تو آینده ای دست و پا کند، همانطور که می دانی ناشی از عقده #رحم_مادرخواهی است که قریب به اتفاق ما آدمیان تا بلوغ را تجربه نکرده باشیم درگیر آن هستیم! دیدگاهی که همیشه منتظر کسی از بیرون است که تا ابد از او حمایت کند، جای او تصمیم بگیرد و سرنوشت او را رقم بزند! بزرگتر که می شوی متوجه می شوی که شمار کسانی که انگشت توجیه ناکامیشان یا به طرف پدر و مادرشان دراز است یا به سوی دولتها و دشمنها و هزاران چیز دیگر، کم نیست! و اگر ما در تربیت تو موفق عمل کرده باشیم آن روز تو به این جریان قالب تعلق نخواهی داشت!
بابایی! شرایط، مفهومی سیال است که همیشه می توان به آن انتقاد داشت و باید هم داشت! نپذیرفتن وضع موجود و تلاش برای یافتن و ساختن وضع مطلوب، دلیل پیشرفت آدمها بوده و هست و این در جای خود بسیار هم خوب است! اما اگر این به راهی برای فرار از مسئولیت پذیری تبدیل شود، می شود وضع و حال همان جمعیت اغلبی که ذکرشان رفت! در حالی که از هر چهار نفر، یک نفر بیکار است، شهادت می دهم بسیاری از همان سه نفر که هیچ چیز برتری از آن یک نفر ندارند، آنقدر پیشنهاد کار دارند که نمی دانند چه کنند! شهادت می دهم که بارها و بارها از کارآفرینان شنیده ام که از یافتن نیروی کار عاجزند! بگذار خیالت را راحت کنم! تا وقتی که مرجعی پیدا می کنی که علت ناکامی هایت را به دوشش سوار کنی، آب از آب تکان نمی خورد! اما به محض اینکه مسئولیت زندگی ات را مردانه – نه به معنای جنسیتی – می پذیری و از توجیه ناکامی هایت دست بر می داری و مومنانه فریاد می زنی: جز من، هرکه قرار است برای من آینده ای رقم بزند، مرده است! جهان روی دیگر خود را به تو نشان خواهد داد!
پسرکم! در آن معاد، ناامید از هر غیری! سرمایه امیدت را بردار! جاه طلبانه و بلندپروازانه و با اعتماد به نفس، آینده ای که ضربان قلبت را تشدید می کند را تصویر کن! نقاط قوت و نقاط ضعفت را خوب بشناس! و بر اساس فرصتها و تهدیدهای موجود، مصمم به طرف آن چشم انداز حرکت کن! شهادت می دهم در آن مسیر از امدادهای غیبی و برکاتی که از زمین و زمان بر سرت می ریزد و تو را به آن سوی رهنمون می کنند، شگفت زده خواهی شد!