
در این دو هفته جلسات متعددی به صورت آنلاین و حضوری با افراد مهم و تاثیرگذار صنعت داشتهام. تغییری که در این مواجهات در خودم دوست داشتم این بوده است که دیگر از گفتن نمیدانم ترسی ندارم و در خود احساس کمبود نمیکنم. دو سال پیش بود که در توصیهی یکی از اساتید قبل از مصاحبات طاقتفرسای دکتری از من که تکیه کلامم میدانم بود خواسته شد که اگر چیزی را نمیدانم بدون فوت وقت ابراز کنم. شاید در آن زمان این یک تکلف بود اما امروز که به خودم نگاه میکنم خدا رو شکر این مهم در من کمکم به یک ملکه مبدل شده است. هنوز از تواضع فاصله دارم اما نسبت به قبل خود قطعا متواضعتر شدهام. نمیدانم این از عوارض میانسالی است یا چیز دیگر اما آن را در خود میپسندم! این جملهی بیلگیتس را نیز بسیار پسندیدم: (( من نمیدانم (در من) به این که هنوز نمیدانم تبدیل شده است!))
ثبت ديدگاه