
در مدرسه خیلی چیزها به ما نمیآموزند. یکی از آن چیزها سووال کردن است! تنها چیزی که از دوران تحصیل فیالجمله به خاطر دارم این است که: ((نداستن عیبنیست، نپرسیدن عیب است!)) به خوبی به یاد دارم وقتی سووالهای من در کلاس زیاد میشد بیش از آن که اساتید واکنش نشان دهند سایر همکلاسیها یا به تعبیر کلاس غیررسمی مقاومت و مخالفت میکرد. بعید است جو در دانشگاهها و یا سطوح دبیرستان و پایینتر در جاهای دیگر دستکم کشور ما جز این باشد. نظام آموزشی ما به پاسخدهندهها اعتبار میدهد نه سووالکنندهها. به این جمله که در کانال شهباز مرادی به نقل از نجیب محفوظ نویسنده مصری و برنده جایزه نوبل ادبیات خواندم توجه کنید: ((از پاسخهای یک انسان میفهمیم که چقدر باهوش است! ولی برای اینکه بفهمیم چقدر عاقل است باید به پرسشهایش توجه کنیم.)) حال انتخاب با ماست که در تربیت فرزندانمان بر کدام وجه بیشتر انگشت تاکید بگذاریم. به عنوان یک راهحل و تکنیک که در تجربه به من خیلی کمک کرده است ۵W1H را پیشنهاد میکنم.
ثبت ديدگاه