۵۲ سالگی مامان

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars
خیلی بد خیلی خوب
۵,۰۰ امتیاز از ۳ رای
Loading...

ماهی تا از آب بیرون نیافتاده است، نه وجود آن را می فهمد و نه اهمیت و نعمت آن را!
خوشبخت ترین فرزند کسی است که در همان کودکی از مادر خود این حس را گرفته است که:
– دنیا جای دوست داشتنی و امنی است!
– تو دوست داشتنی هستی، هر چه که هستی! زشت یا زیبا، پسر یا دختر، خواسته یا ناخواسته، باهوش یا کم هوش، منطبق یا نامنطبق با ارزشهای من، مطیع یا طغیانگر، هر چه که هستی!
– تو هر چه بخواهی را بدست می آوری، چون لیاقت آن را داری!
– تو لازم نیست زندگی زیست نشده مرا، زیست کنی! آزادی انتخاب کنی! و …
ارزش این همه نعمت و هزاران نعمت دیگر که باز به سان همان ماهی از فهم آن عاجزم را تا مواجهه کسانی که از این نعمات محروم بوده اند، رخ نمی داد، هیچگاه درک نمی کردم!
مامان عزیزم!
امروز نمی خواهم از تو برای همه از خودگذشتگی هایی که برای من کرده ای تشکر کنم، که بی شک همیشه از آن سپاسگزار بوده و هستم!
نمی خواهم از بهترین شرایط ممکن که برای من فراهم آوردی تشکر کنم، که بی شک همیشه از آن سپاسگزار بوده و هستم!
حتی نمی خواهم
امروز، در آستانه میلاد فرخنده ات و اندکی بعد از تر از سی و سه سالگی مادریت، می خواهم از تو به این دلیل که چیزی بودی که من این قدر از به دنیا آمدنم خوشنود باشم، تشکر کنم! ابر مادری بهتر از این موهبت، نمی تواند به فرزندش اعطا کند و تو مرا از آن برخوردار کردی!
تولدت مبارک …

کلمات کلیدی