
اثاثکشی همیشه مرا به یاد مرگ میاندازد. رفتن به جایی بهتر. مکانها برای من همیشه هویت دارند و خاطراتم را در آن مثل کارتن موزیهای معروف اثاثکشی بستهبندی میکنم. واحد ٨ (سندی)، پلاک ١٨ ساختمان امام رضا (ع) یک مکان پر رمز و راز و پر نشانه برای من بود که سه سال در آن زیستم و برای بودن در آن و در کنار عزیزانم سعیده و آیین لحظهشماری کردم. الان که میشمرم این ١۴مین خانهای بود که ترک کردم. نمیدانم چند خانهی دیگر مانده تا به منزل ابدی بروم اما خوب که کلاه خودم را قاضی میکنم از زندگی خوشنودم و از کسی احساس طلبکاری نمیکنم.
پینوشت:
– دو تصویر غمناک از یادم نمیروم یکی وقتی برای جا دادن بادکنکها در کیسه زباله مجبور شدم سر تکتکشان را ببرم و وقتی با سمپاشی سوسکهای زبانبسته که با هم به همزیستی رسیده بودیم را بیخانمان کردم.
ثبت ديدگاه