چرا به روز زن باور ندارم!

شخصا اعتقادی به روز زن‌ ندارم. در عمل‌ نیز نشان داده‌ام که تفاوتی میان زن و‌ مرد نمی‌گذارم و بیشتر می‌کوشم بر شایستگی‌ها تمرکز کنم. برای نمونه از هفت رییس و سرپرست دو واحد همکار من چهار نفر خانم هستند و تقریبا نیمی از پرسنل بدون هیچ سوگیری خانم هستند. از نظر من، فمینیسم یعنی از منظر زنانه نگریستن به چیزهایی که قرنهاست در آنها نگاه مردانه غالب بوده است. از سوی دیگر با توجه به نفوذ نگاه یونگ در من که متضمن هر دو‌ نگاه زنانه در مردان (آنیما) و نگاه مردانه در زنان (آنیموس) است باور دارم که ترکیب مناسب این دو نگاه در جای مناسب به بهترین شکل ممکن کارگر می‌افتد. برای نمونه سالها پیش بود که در یک مذاکره که طبق معمول با توجه به جایگاه افق‌کوروش به صورت آنیموسی و از جایگاه بالا به پایین انجام‌ می‌گرفت از خانمی که نماینده‌ی یک تامین‌کننده نه‌چندان‌بزرگ بود این نگاه در مذاکره را با جان فراگرفتم. با نگاه زنانه در کنار نگاه مردانه و نه البته جایگزینی تعمدی زنان به جای مردان، مطمئنم جهان به جای جنگ برای برنده‌شدن یک طرف میز به جایی برای همه‌برندگی مبدل خواهد شد. به تعبیری که #شینودابولن در کتاب نمادهای اسطوره‌ای و روانشناسی ‌زنان آورده است بازگشت متیس که نماد خرد زنانه است و توسط زئوس (خدای خدایان) بلعیده شده است.