دیروز آدم موجهی می‌گفت که ترامپ تیم تحریم ایران را به دلیل عدم موفقیت در پیش‌بینی رفتار مردم ایران برکنار کرده است. فارغ از درستی یا غلطی این خبر اما در غیرقابل پیش‌بینی بودن ما تردیدی نیست. پیش‌بینی ناپذیر بودن ما مردم شمشیر دولبه است! اگر بی‌تفاوتی‌مان به دلار ٨ هزار تومانی که این تیم به عنوان نقطه جوش پیش‌بینی کرده بود تحلیلگران را غافلگیر می‌کند ممکن است بهمن غیرقابل پیش‌بینی ساسی مانکن نیز به قاعده‌ی اثر پروانه‌ای بسیاری را غافلگیر کند و شاید یک ترانه‌ی به ظاهر پیش پا افتاده و پیشنهاد لرزاندش، مردم بی‌تفاوت را دیگر بی‌تفاوت نگذارد!
اعتراض در جهان جدید لزوما قرار نیست با خشونت همراه باشد و می‌تواند در قالب رقصیدن ظهور و بروز کند! بهار عربی را فراموش نکنیم. یادم نیست کجا خواندم اما تحولات آینده را یا زنان رقم می زنند یا کودکان!
گناه به دوش کسانی است که همیشه فرق مهم و غیر مهم را نفهمیدند و در لیوان طوفان به راه انداختند! و به جای کاری کردن هنوز دایی جان ناپلئون وار عکس‌العمل نشان می‌دهند! و با این دوستان هیچ نیازی به دشمن نیست. راه‌حل عاقلانه احتمالا ارایه جایگزین دوست‌داشتنی است نه عصبانی شدن و جاهلانه رفتار کردن!
قبلا در این سه یاداداشت به اتفاقاتی مشابه این عکس‌العمل نشان داده بودم:
ثبت ديدگاه